পেচমেকাৰৰ বাবে অক্সিজেন বেটাৰী

ৰোগীৰ শৰীৰত স্থাপন কৰা চিকিৎসা সঁজুলিবোৰ যেনে পেচমেকাৰ, নিউৰ’ষ্টিমুলেটৰ আদিয়ে হৃদস্পন্দন বজাই ৰাখিবলৈ তথা শৰীৰৰ বিষ কমোৱাৰ বাবে বেটাৰীৰ কাৰ্যক্ষমতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। কিন্তু সকলো বেটাৰীৰ দৰেই এই বেটাৰীবোৰৰ শক্তিও শেষ হৈ যায়। পেচমেকাৰৰ বেটাৰীবোৰ প্ৰায় ৩০ গ্ৰাম বা তাতকৈ অলপ কম ওজনৰ হয়। সাধাৰণতে এই বেটাৰীবোৰ ছালৰ তলত ইনফ্ৰাক্লেভিকুলাৰ এলেকাত স্থাপন কৰা হয়। 

পেচমেকাৰৰ বেটাৰীবোৰ লিথিয়াম আয়’ডাইড কোষ যিবোৰ সাধাৰণতে ৭ৰ পৰা ৮ বছৰ মানহে কাৰ্যক্ষম হৈ থাকে। ইয়াৰ ফলত জটিল অস্ত্ৰোপচাৰৰ জৰিয়তে এই সঁজুলিবোৰ চলাই ৰাখিবলৈ নিৰ্দিষ্ট সময়ৰ মুৰে মুৰে ইয়াৰ বেটাৰী সলনি কৰিবলগীয়া হয়। কিন্তু বৰ্তমান গৱেষকসকলে এই অসুবিধাসমূহ দূৰ কৰিবলৈ মানৱ শৰীৰৰ অক্সিজেন ব্যৱহাৰ কৰি শৰীৰৰ ভিতৰতে এই ইমপ্লাণ্টেড বেটাৰীবোৰ পুনৰ চাৰ্জ হ'ব পৰা বেটাৰী প্ৰস্তুত কৰিছে। 

ইয়াৰ বাবে গৱেষকসকলে বেটাৰীৰ ইলেক্ট্ৰ’ডসমূহ চুলিৰ প্ৰস্থতকৈও হাজাৰ গুণ সূক্ষ্ম আৰু ছিদ্ৰযুক্ত নেন’প’ৰাছ সোণ আৰু ছডিয়াম ব্যৱহাৰ কৰি তৈয়াৰ কৰা এবিধ বিশেষ মিশ্ৰণ ব্যৱহাৰ কৰি তৈয়াৰ কৰিছিল।  এই মিশ্ৰণটো মানৱ শৰীৰৰ বাবে নিৰাপদ কাৰণ ছডিয়াম মানুহৰ শৰীৰৰ এটা অতি প্ৰয়োজনীয় উপাদান আৰু সোণ মানৱ দেহৰ জৈৱিক ব্যৱস্থাৰ সৈতে কাম কৰাৰ ক্ষমতাৰ বাবে সুপৰিচিত এবিধ মৌল।

বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰিবলৈ ইলেক্ট্ৰ’ডবোৰে মানুহৰ শৰীৰৰ অক্সিজেনৰ লগত ৰাসায়নিক বিক্ৰিয়া কৰে। পৰীক্ষাৰ বাবে বিজ্ঞানীসকলে নিগনিৰ পিঠিৰ ছালৰ তলত এই বেটাৰী স্থাপন কৰি বেটাৰীয়ে উৎপাদন কৰা বিদ্যুতৰ পৰিমাণ জুখিছিল। দুসপ্তাহৰ পিছত যেতিয়া তেওঁলোকে বেটাৰীটো পুনৰ পৰীক্ষা কৰিছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে আৱিষ্কাৰ কৰিলে যে এই বেটাৰীবোৰে ১.৩ আৰু ১.৪ ভ'ল্টৰ ভিতৰত এক স্থিৰ ভল্টেজ উৎপন্ন কৰিব পাৰে আৰু ইয়াৰ সৰ্বোচ্চ শক্তি ঘনত্ব ২.৬ μW/cm2। 

চিকিৎসা সঁজুলি পেচমেকাৰক নিৰবছিন্ন ভাবে শক্তি প্ৰদান কৰিব পৰাকৈ উৎপাদন কৰা বেটাৰীৰ ডিজাইনে নিসন্দেহে হৃদৰোগী সকললৈ আশাৰ বতৰা কঢ়িয়াই আনিছে।