Thursday 28 November 2019

The Cosmic Kiss


The evening sky is spectacular nowadays. The two brightest planets of our solar system Venus and Jupiter have been close together in the south-west sky just after the sunset. Their conjunction was in the sky since November 24, 2019. But, today the crescent moon has added more beauty to this conjugation. Though the moon will be moving away from this conjugation from tomorrow, It’s not too late to see the two planets at their closest position. To maximize your enjoyment of these dazzling worlds be sure to find an unobstructed South-west horizon just after the sunset.

This is a Cell Phone click taken taken by me at Tangla this evening at 5:30 pm.

Wednesday 6 November 2019

হাতীপটিৰ পলাতক নক্ষত্ৰবোৰ


সূৰ্যকে ধৰি প্ৰায় 100 কৌটি নক্ষত্ৰ, সমসংখ্যক গ্ৰহ-উপগ্ৰহ, ধুমকেতু, উল্কাপিণ্ড আদিৰ বাসস্থান হ'ল আমাৰ এই হাতীপটি তাৰকাৰাজ্য। এইবোৰৰ প্ৰতিটোৱেই হাতীপটিৰ প্ৰচণ্ড মহাকৰ্ষণ বলৰ প্ৰভাৱত হাতীপটিৰ কেন্দ্ৰৰ চাৰিওফালে প্ৰদক্ষিণ কৰি আছে। ক'তো হেৰফেৰ নাই। সকলোৱেই মানি চলিছে মহাবিশ্বৰ নিয়মবোৰ। তাৰ মাজতেই হাতীপটিৰ বুকুত নিতৌ জন্ম হৈছে নতুন নতুন তৰা আৰু তেনেকৈয়ে প্ৰতিনিয়তভাৱে মৃত্যুমুখত পৰি আহিছে  হাতীপটিৰ স্তিমিত বৃদ্ধ তৰাবোৰ।

কিন্তু শেহতীয়াকৈ বিজ্ঞানী সকলে আৱিষ্কাৰ কৰিছে যে সকলো নীতি নিয়মক জলাঞ্জলি দি হতীপটিৰ একো একোটা তজবজীয়া তেজাল নক্ষত্ৰই তীব্ৰবেগে ঢাপলি মেলিছে কোনো অজানতিমুলুকলৈ। বিজ্ঞানীসকলে আৱিষ্কাৰ কৰিছে কেতবোৰ পলাতক নক্ষত্ৰ, যিবোৰে হাতীপটিৰ প্ৰচণ্ড মহাকৰ্ষণ বলকো নেওচি ক্ৰমে আঁতৰি যাবলৈ ধৰিছে হাতীপটিৰ পৰা কোনো এক অজান দেশলৈ !

বিজ্ঞানী সকলৰ দৃষ্টিত বৰ্তমানলৈ 20 এনে পলাতক নক্ষত্ৰ ধৰা পৰিছে। তাৰ ভিতৰত তেওঁলোকে সাতটা এনে পলাতক নক্ষত্ৰৰ বিষয়ে অধ্যয়ন কৰিছে। তাৰ ভিতৰত তিনিটা বিশেষ ভাৱে উল্ল্যখযোগ্য পলাতক নক্ষত্ৰ হ'ল: 2005 চনত আৱিষ্কৃত নক্ষত্ৰ HE- 0437-5439, 2008 চনত আৱিষ্কৃত নক্ষত্ৰ HD-271791 আৰু 2014 চনত আৱিষ্কৃত LAMOST-HVS1

1988 চনত এনে পলাতক নক্ষত্ৰবোৰৰ বিষয়ে পোন প্ৰথমে Jack G. Hills নামৰ এজন বিজ্ঞানীয়ে তথ্য দিছিল। এই পলাতক নক্ষত্ৰবোৰৰ প্ৰতিটোৱেই আমাৰ সূৰ্যতকৈ 10 ৰ পৰা 18 গুণে ডাঙৰ, উত্তপ্ত আৰু উজ্জ্বল। পিছে এয়া সম্ভৱ হ'ল কেনেকৈ যাৰ বাবে এনে বিশালকায় নক্ষত্ৰবোৰ আমাৰ হাতীপটিৰ পৰা ক্ৰমে তীব্ৰবেগে আঁতৰি যাবলৈ ধৰিছে ? বিজ্ঞানী সকলৰ মতে এইটো এটা স্বাভাৱিক ঘটনা আৰু প্ৰতি 50,000ৰ পৰা 100,000 বছৰৰ মূৰত গড়ে এটা বা দুটা এনে পলাতক নক্ষত্ৰই হাতীপটিৰ পৰা বিদায় লয়।

হাতীপটিৰ কেন্দ্রভাগত এটা অতিবৃহৎ "ব্লেক-হোল" থকা বুলি বিজ্ঞানী সকলে ঘোষণা কৰিছে। এই ব্লেক-হোলটোৰ প্ৰচণ্ড মহাকৰ্ষণ বলৰ প্ৰভাৱত হাতীপটিৰ কেন্দ্রভাগত প্ৰায় 400 কৌটি সূৰ্যৰ সমান ভৰ কেন্দ্ৰীভূত হৈ আছে। আনহাতে হাতীপটিৰ চাৰিওফালে অদৃশ্য পদাৰ্থৰ এটা পটী বা বলয়ো আছে। হাতীপটিৰ কেন্দ্রভাগত থকা ব্লেক-হোলৰ প্ৰচণ্ড মহাকৰ্ষণৰ প্ৰভাৱত হাতীপটিৰ তৰাবোৰ ত্বৰিত হয় ফলত এই তৰাবোৰৰ কক্ষীয় বেগ ক্ৰমে বৃদ্ধি হ'বলৈ ধৰে। এনেদৰে কক্ষবেগ ক্ৰমান্বয়ে বৃদ্ধি হোৱাৰ ফলত নিৰ্দিষ্ট তৰাটো প্ৰচণ্ড বেগেৰে হাতীপটিৰ পৰা ক্ৰমে দূৰলৈ যাবলৈ আৰম্ভ কৰে।

কক্ষবেগ বৃদ্ধি হোৱা এনে একোটা তৰাৰ বেগ প্ৰতি ঘণ্টাত 1.15 মিলিয়ন কি.মি.ৰ পৰা 1.8 মিলিয়ন কি.মি পৰ্যন্ত হ'ব পাৰে ! এই অসাধাৰণ বেগত হাতীপটিৰ পৰা পলায়ন কৰা HE 0437-5439 নামৰ নক্ষত্ৰটো ইতিমধ্যে হাতীপটিৰ কেন্দ্ৰৰ পৰা 2,00,000 আলোকবৰ্ষ দূৰলৈ আঁতৰি গৈছে। উল্লেখযোগ্য যে হাতীপটিৰ ব্যাস 1,00,000 আলোকবৰ্ষ। অৰ্থাৎ HE 0437-5439 নামৰ এই নক্ষত্ৰটোৱে ইতিমধ্যে হাতীপটিৰ মহাকৰ্ষণ অতিক্ৰম কৰি অকল্পনীয় দূৰৰ এক অজান জগতত পৰিভ্ৰমণ কৰি আছে।


বিজ্ঞানীসকলে যে হাতীপটি এৰি আঁতৰি যোৱা নক্ষত্ৰহে ধৰা পেলাইছে, এনে নহয়। তেওঁলোকে শেহতীয়াকৈ আন সাতটা তৰা ধৰা পেলাইছে যি কেইটা অন্য তাৰকাৰাজ্যৰ পৰা ছিটিকি ওলাই আহি অনাই বনাই ঘূৰি ফুৰোতে হাতীপটিৰ মহাকৰ্ষণ ক্ষেত্ৰত প্ৰৱেশ কৰিছে আৰু প্ৰচণ্ড বেগেৰে আমাৰ হাতীপটি তাৰকাৰাজ্যলৈ অগ্ৰসৰ হৈছে আৰু আজিৰ পৰা ২০০০ বা ৩০০০ বছৰ পিছত এই তৰাবোৰ আমাৰ হাতীপটিৰ বাসিন্দা হ'ব। বিজ্ঞানীসকলে অনুমান কৰিছে এই তৰা কেইটাও নিজৰ তাৰকাৰাজ্যৰ কোনো ব্লেক-হোলৰ অত্যাচাৰত পৰি নিজৰ কক্ষীয় গতিবেগ বৃদ্ধি কৰিব লগা হৈছিল আৰু তাৰেই ফলশ্ৰুতিত দিকভ্ৰান্ত হৈ মহাবিশ্বৰ বুকুত ছিটিকি পৰিছিল।

Friday 1 November 2019

পলাচীৰ যুদ্ধৰ "লাইভ টেলিকাষ্ট"


যদি কোনোবাই আপোনাক আহি কয়হি যে ২৬২ বছৰ আগৰ ১৭৫৭ চনতেই সংঘটিত হোৱা পলাচীৰ যুদ্ধখন তেওঁ নিজ চকুৰে দেখা পাইছে, আপুনি কি বিশ্বাস কৰিব? প্রকৃত পক্ষে সেয়া বৰ্তমান জীৱিত কোনো মানুহৰ বাবেই সম্ভব নহলেও "স্পেচিয়েল থিওৰি অফ ৰিলেটিভিটি''ৰ মতে এয়া সম্ভব। 

কোনো বস্তু অথবা ঘটনা এটা দেখা পোৱাৰ প্রথম চর্ত হ'ল দেখা পোৱাৰ ক্ষমতা অথবা দৃষ্টিশক্তি, আৰু দ্বিতীয়টো হ'ল সেই বস্তু অথবা ঘটনাটোৰ পৰা অহা প্রতিফলিত পোহৰ আপোনাৰ বা মোৰ চকুত ধৰা পৰা। কিন্তু সকলোতকৈ আমোদজনক বৈজ্ঞানিক সত্যটো হ'ল আপুনি দেখা পোৱা বস্তুটো বা ঘটনাটো কেতিয়াৰ বা কিমান পুৰণি, সেইটো নিৰ্ভৰ কৰিব বস্তুটো বা ঘটনাটো সংঘটিত ঠাইখনৰ দূৰত্ব আৰু পোহৰৰ গতিবেগৰ ওপৰত।

আজিৰ তাৰিখত ২৬২ বছৰ আগৰ পলাচীৰ যুদ্ধ বা অতীতৰ কোনো এটা বিশেষ ঘটনা চাবলৈ হ'লে আমি পোহৰতকৈ বেগী কোনো যানেৰে এনে এখন ঠাইলৈ যাব লাগিব, য'ত আমাৰ কাংক্ষিত অতীতৰ সেই ঘটনাটো এতিয়াও গৈ পোৱা নাই। এতিয়া সেই স্থানৰ পৰা পৃথিৱীলৈ দূৰবীণেৰে জুমি চালে আপুনিও দেখা পাব পলাাচীৰ যুদ্ধৰ বিলম্বিত "লাইভ টেলিকাষ্ট" ! কথাবোৰ বৰ আউল লগা যেন নহয়নে বাৰু? আন এক আমোদজনক সম্ভাৱনাৰ কথা চিন্তা কৰো আহক। 

ধৰা হওঁক পৃথিৱীৰ পৰা ০.৫ আলোকবৰ্ষ দূৰত্বত এখন প্ৰকাণ্ড দাপোন স্থাপন কৰা হ'ল। দাপোনখনে পৃথিৱীৰ পৰা প্ৰতিফলিত হোৱা সূৰ্যৰ ৰশ্মি পুনৰাই পৃথিৱীলৈ প্ৰতিফলিত কৰে। ফলস্বৰূপে পৃথিৱীৰ বুকুত বহিয়েই আমি টেলিস্কোপৰ মাধ্যমেৰে সেইখন দাপোনত এক বছৰ আগৰ অতীত দেখিবলৈ পাম ! আপুনি কিমান দুৰ অতীতলৈ উভটি যাব খোজে সেইমতে পৃথিৱীৰ পৰা দাপোনখনৰ দূৰত্ব হিচাব কৰি ল'লেই হ'ল। 

তথ্যখিনি আমোদজনক অথচ থিয়ৰিটিকেলি সত্য। বাস্তৱক্ষেত্ৰত কিন্তু এই কথাবোৰ সঁচাকৈ পাবলৈ হ'লে আমি কেইবাটাও সমস্যাৰ সমাধান সূত্ৰ পাব লাগিব। যেনে :--

১) পৃথিৱীৰ বায়ুমণ্ডলে পোহৰ বিচ্ছুৰিত কৰে। সেয়েহে দাপোনখনে প্ৰতিফলিত কৰা ৰশ্মিয়ে অতীতৰ মূহুৰ্তৰ প্ৰতিচ্ছবি আঁকিব পৰাৰ সম্ভাৱনা ক্ষীণ।

২) সূৰ্যৰ তীব্ৰ পোহৰৰ তুলনাত দাপোনখনে প্ৰতিফলিত কৰা পোহৰ ধূসৰ হোৱা বাবে কঠিনতা আহি পৰিব।

৩) অৰ্ধ আলোকবৰ্ষ দূৰৰ পৰা দাপোনে পৃথিৱীলৈ পোহৰ পঠিয়াব লাগিলে, দাপোনৰ আকাৰো পৃথিৱীৰ আকাৰতকৈ ডাঙৰ হ'ব লাগিব।

৪) দূৰবীন যন্ত্ৰটো সূক্ষ্মতম পোহৰৰ অৱস্থিতি ধৰা পেলোৱাৰ বাবে কাৰিকৰী দিশৰ পৰা অতি সংবেদনশীল হ'ব লাগিব।

৫) পোহৰৰ গতিতকৈ অধিক বেগত গতি কৰাটো অসম্ভৱ।

- এই অসুবিধা সমূহ আঁতৰ কৰিব পাৰিলে অৱশ্যেই আমি ২৬২ বছৰ আগৰ পলাচীৰ যুদ্ধৰ বিলম্বিত "লাইভ টেলিকাষ্ট" পুনৰ দেখা পাম।

ক্ৰায়'নিক্স : ভৱিষ্যতৰ বিজ্ঞান


        ধৰা হ'ল এজন মানুহৰ মৃত্যু হৈছে। এইমাত্ৰ চিকিৎসকে তেওঁক মৃত বুলি ঘোষণা কৰিছে। বিজ্ঞানৰ ভাষাত এই মৃত্যু "ক্লিনিকেল ডেথ"। এই মৃত্যুৰ কিছু সময় পিছতহে লোকজনৰ "জৈৱিক মৃত্যু" হয়। অৰ্থাৎ আমি এক দ্বি-স্তৰীয় প্ৰক্ৰিয়াৰে মৃত্যুক আকোঁৱালি ল'ব লগীয়া হয়। আজিৰ দিনত ক্লিনিকেল মৃত্যুৰ পিছত জৈৱিক মৃত্যু এক নিশ্চিত সত্য, কিন্তু হয়তো আৰু কেইবছৰমান পিছত ক্লিনিকেল মৃত্যু হোৱা এজন ব্যক্তিক পুনৰ জীৱিত কৰি তুলিব পৰা যাব।

             ক্ৰায়'নিক্স বা ক্ৰায়'জেনিক্স হ'ল এনে এবিধ প্ৰযুক্তি যাৰ সহায়ত ক্লিনিকেল ডেথ হোৱা এজন ব্যক্তিৰ মৃতদেহ এক বিশেষ ব্যৱস্থাৰ দ্বাৰা শীতলীকৃত পৰিবেশত ৰাখি মৃতদেহৰ লগতে দেহৰ অংগ-প্ৰতংগসমূহৰ সংৰক্ষণ কৰি ৰখা হয়। জীৱ বিজ্ঞানী সকলৰ মতে এনে পৰিবেশত ক্লিনিকেল ডেথ হোৱা ব্যক্তিৰ মৃতদেহ বহুদিনলৈ জৈৱিক মৃত্যু নোহোৱাকৈ সংৰক্ষিত কৰিব পাৰি। এই ব্যক্তিজনৰ যি ৰোগত মৃত্যু হৈছিল বা যি পৰিস্থিতিত মৃত্যু হৈছিল, সেই ৰোগ বা পৰিস্থিতিৰ লগত মোকাবিলা কৰিবলৈ হয়তো চিকিৎসকৰ হাতত সময় বৰ কম আছিল অথবা তেনে ৰোগ বা পৰিস্থিতি চম্ভালিব পৰাকৈ চিকিৎসা বিজ্ঞান উন্নত নাছিল। গতিকে সংৰক্ষিত এই মৃতদেহক ভৱিষ্যতৰ উন্নত চিকিৎসাৰ বাবে ৰাখি থব পৰা হ'ব। এই প্ৰযুক্তিৰ দ্বাৰা অকালমৃত্যুক সাৱটি লোৱা ব্যক্তি বা প্ৰতিভা সম্পন্ন ব্যক্তিৰ পুনৰ জীৱন সম্ভৱ হৈ উঠিব।

        কিন্তু কি এই ক্ৰায়'নিক্স? এই বিষয়ে জনাৰ বাবে আমি শীতনিদ্ৰাৰ বিষয়ে কিছু জানিব লাগিব। শীতনিদ্ৰা কিছুমান বিশেষ প্ৰাণীৰ এক আপাতকালীন নিস্ক্ৰিয় দশা। চিকাৰী জন্তুৰ আক্ৰমণৰ পৰা অথবা প্ৰতিকুল পৰিবেশৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ তথা খাদ্যৰ নাটনিত শৰীৰৰ অৱক্ষয় নহ'বৰ বাবে কেতবোৰ প্ৰাণীয়ে শীতকালৰ দীঘলীয়া সময়চোৱা নিদ্ৰামগ্ন হৈ পাৰ কৰে। এই নিদ্ৰামগ্ন অৱস্থাত প্ৰাণীটোৰ দেহত বিপাক প্ৰক্ৰিয়া অতি দ্ৰুতভাৱে মন্থৰ হৈ পৰে। ফলস্বৰূপে প্ৰাণীটোৰ দেহৰ উত্তাপ অতিমাত্ৰা কমি যোৱাৰ লগতে হৃদস্পন্দনো লেহেমীয়া হয়। ৰুক্ষ জলবায়ু বিশিষ্ট অঞ্চল সমূহৰ বিভিন্ন প্ৰাণীবোৰৰ লগতে সাপ, মাছ, ভেকুলী, ভালুক আদি প্ৰাণীবোৰে প্ৰতিকূল পৰিবেশত বাচি থাকিবৰ বাবে তথা দৈহিক শক্তি সংৰক্ষণৰ বাবে শীতনিদ্ৰাত পৰে। অৱশ্যে এটা কথা কৈ থোৱা ভাল যে শীতনিদ্ৰা কেৱল যে শীতকালতহে সম্ভৱ, তেনে নহয়। প্ৰয়োজন সাপেক্ষে প্ৰাণীসমূহে বছৰৰ যিকোনো সময়তেই শীতনিদ্ৰাত ঢলি পৰিব পাৰে। যেতিয়াই পৰিবেশৰ প্ৰতিকুলতা আঁতৰি যায়, প্ৰাণীসমূহ শীতনিদ্ৰাৰ পৰা সাৰ পাই সক্ৰিয় হৈ পৰে। শীতনিদ্ৰা প্ৰাণীসমূহৰ অভিযোজনৰ এক অন্যতম উদাহৰণ।

          পিছে, মানুহৰ বাবে শীতনিদ্ৰা সম্ভৱ নে? শুনা যায়, আজিৰ পৰা প্ৰায় ডেৰশ বছৰ আগত ছোভিয়েট ৰাছিয়াত এবাৰ দুৰ্ভিক্ষই প্ৰবল ৰূপ লৈছিল। ৰাছিয়াৰ কৃষক সকলে সেই দুৰ্ভিক্ষৰ দিনবোৰত খাদ্যৰ নাটনিৰ সন্মুখীন নহ'বৰ বাবে প্ৰায় ছয়মাহ কাল অতি কম পৰিমানে ৰুটি আৰু "এল" নামৰ এবিধ বিশেষ খাদ্য খাই দিনটোৰ অধিকাংশ সময় নিদ্ৰামগ্ন হৈ পাৰ কৰিছিল। এনেদৰে ৰাছিয়ান কৃষকসকলে দেহৰ বিপাক ক্ৰিয়াৰ হাৰ মন্থৰ কৰি ৰাছিয়াৰ প্ৰচণ্ড শীত আৰু দুৰ্ভিক্ষৰ কঠিনতম সময় পাৰ কৰিছিল। ৰাছিয়ান কৃষকসকলৰ এই বিশেষ পৰম্পৰাক তেওঁলোকৰ থলুৱা ভাষাত "লোটসা" বুলি জনা যায়। যদিও "লোটসা"ক শীতনিদ্ৰা বুলি ক'ব পৰা নেযায়, ই শীতনিদ্ৰাৰ পৰিপুৰক এক বিশেষ ব্যৱস্থা যাৰ সহায়ত ৰাছিয়ৰ কৃষক সকলে দুৰ্যোগৰ দিনবোৰ সুকলমে পাৰ কৰিছিল।

        আধুনিক জীৱবিজ্ঞানৰ মতে মানুহৰ পক্ষে স্বাভাৱিক শীতনিদ্ৰা সম্ভৱ নহয়। কিন্তু ৰাছিয়াৰ কৃষক সকলৰ এই বহু চৰ্চিত "লোটসা" নামৰ প্ৰথাটোৱে বিজ্ঞানীসকলক নতুনকৈ ভাবিবলৈ অৱকাশ দিলে - মানুহক বাৰু কৃত্ৰিম ভাবে শীতনিদ্ৰাত ৰাখিব পৰা যাবনে? 

      বিজ্ঞানীসকলৰ মতে শীতনিদ্ৰা প্ৰাণীসমূহৰ এক অভিযোজন আৰু তেওঁলোকে প্ৰাণীৰ দেহত আজিলৈ এনে কোনো জিন চিনাক্ত কৰিব পৰা নাই যাৰ দ্বাৰা শীতনিদ্ৰা নিয়ন্ত্ৰিত হয়। সেয়ে জিনীয় অভিযন্ত্ৰণ পদ্ধতি ব্যৱহাৰ কৰিও মানুহৰ দেহত শীতনিদ্ৰা আনিব নোৱাৰি। কিন্তু বিজ্ঞানী সকলো নাচোৰবান্দা। তেওঁলোকে লক্ষ্য কৰিলে যে "থেৰাপিউটিক হাইপোথাৰমিয়া" নামৰ এক কৃত্ৰিম পদ্ধতিৰে মানুহৰ দেহৰ তাপমাত্ৰা ৩২ ডিগ্ৰী ফাৰেনহাইট পৰ্যন্ত কমাই আনিলে মানুহৰ হৃদপিণ্ড, স্নায়ুতন্ত্ৰ আৰু মস্তিষ্কৰ কাৰ্যক্ষমতা যথেষ্ঠ হাৰত কমি যায় আৰু ইয়াৰ ফলত মানুহজনৰ দেহত বিপাক ক্ৰিয়াও স্তিমিত হৈ পৰে। এক কথাত ই প্ৰায় শীতনিদ্ৰাৰ সমপৰ্যায়ৰ এক পৰিঘটনা। বিজ্ঞানীসকলে লগে লগে মানুহৰ কৃত্ৰিম শীতনিদ্ৰাৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ গৱেষণা আৰম্ভ কৰি দিলে। এই গৱেষণাৰ ফলস্বৰূপে গঢ় লৈ উঠিছে এক নতুন ধাৰণা, যাৰ নাম - ক্ৰায়'নিক্স বা ক্ৰায়'জেনিক্স।

            মানুহৰ দেহটো যদি কৃত্ৰিম উপায়েৰে অতিমাত্ৰা শীতল কৰি পেলোৱা হয়, তেন্তে তেওঁৰ দেহৰ কোষত থকা পানীবোৰ ঘণীভূত হৈ বৰফৰ স্ফটিক সৃষ্টি কৰে আৰু এই বৰফৰ স্ফটিকবোৰে কোষবোৰৰ ক্ষতিসাধন কৰে। কিন্তু ক্ৰায়'জেনিক্সৰ নীতি অনুসৰি মানুহৰ দেহৰ তৰল পদাৰ্থসমূহ যদি কোনো "এণ্টিফ্ৰিজিং এজেন্ট"ৰ দ্বাৰা প্ৰতিস্থাপিত কৰা হয়, তেন্তে অতি শীতল পৰিবেশতো মানুহজনৰ কোষত বৰফৰ স্ফটিক গঠন নহয় আৰু সেয়ে কোনো ক্ষতি নোহোৱাকৈয়ে কোষবোৰ অক্ষত আৰু জীৱিত হিচাবে ৰৈ যায়। ইতিমধ্যে এই পদ্ধতি ব্যৱহাৰ কৰি বিজ্ঞানীসকলে পৰীক্ষাগাৰত মানুহৰ কোষ সংৰক্ষণ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। বিজ্ঞানীসকলে আশা কৰিছে যে অদূৰ ভৱিষ্যতে তেওঁলোকে সম্পূৰ্ণ মানুহজনকেই "জীৱিত" অৱস্থাত সংৰক্ষণ কৰিবলৈ সক্ষম হ'ব। 

   ক্ৰায়'জেনিক্স প্ৰক্ৰিয়াৰে পৰীক্ষাগাৰত সংৰক্ষিত কৰি ৰখা মানুহৰ জীৱিত কোষবোৰৰ ওপৰত বিশদ অধ্যয়ন কৰি বিজ্ঞানীসকলে চিকিৎসা বিজ্ঞানত ক্ৰায়'জেনিক্সৰ সাম্ভাব্য প্ৰয়োগ সম্পৰ্কে গুৰুত্বপূৰ্ণ তথ্য দাঙি ধৰিছে। বিভিন্ন সময়ত ৰোগীৰ দেহত অংগ সংস্থাপন কৰিব লগীয়া হয়। যকৃত, বৃক্ক, চকু,  হৃদপিণ্ড আদি সংস্থাপনৰ ক্ষেত্ৰত সততে দেখা দিয়া সমস্যাটো হ'ল অংগ দান কৰা লোকৰ অভাৱ। সন্তোষৰ কথা এই যে ক্ৰায়'জেনিক্সে এনে সমস্যাৰ ওৰ পেলাব পাৰিব কিয়নো যাৱতীয় প্ৰক্ৰিয়াসমূহ সম্পন্ন কৰাৰ পিছত "ক্লিনিকেল ডেথ" হোৱা লোকৰ এই অংগ সমূহ অতি সুৰক্ষিত ভাৱে ভৱিষ্যতৰ বাবে সংৰক্ষণ কৰিব পৰা যাব। 

         মানুহৰ দেহত বিভিন্ন বেক্টেৰীয়া বা আন অনুজীৱবোৰে সংক্ৰমণ সৃষ্টি কৰি মানুহক ৰুগীয়া কৰে। অধিক পৰিমাণৰ সংক্ৰমণ অথবা দীৰ্ঘদিনীয়া সংক্ৰমণে ৰোগৰ জটিলতা বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে অন্যান্য ৰোগ যেনে কেঞ্চাৰ, ডায়েবেটিচ, হতাশা, ডিমেনচিয়া, আথ্ৰাইটিছ আদি ৰোগৰ কাৰক হিচাবে থিয় দিয়ে। বৰ্তমান চিকিৎসা বিজ্ঞানত এনে সংক্ৰমণৰ পৰা বাচিবলৈ এণ্টিবায়টিক ব্যৱহাৰ কৰা হয় যদিও মানুহৰ দেহত এই এণ্টিবায়টিকবোৰৰ যথেষ্ঠ পাৰ্শ্বক্ৰিয়া আছে। তদুপৰি এণ্টিবায়টিক ব্যৱহাৰৰ আন এক সমস্যা হ'ল "ৰেজিস্টেন্স"। একেৰাহে এণ্টিবায়টিক ব্যৱহাৰ কৰি থাকিলে বেক্টেৰীয়াবোৰে এণ্টিবায়টিকৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিৰোধ গঢ়ি তুলিবলৈ সক্ষম হয়। এনে ক্ষেত্ৰত ক্ৰায়োজেনিক্সে সুদুৰ প্ৰসাৰী প্ৰভাৱ বিস্তাৰ কৰিবলৈ সক্ষম হ'ব। সংক্ৰমণ হোৱা অংগ বা কলাক ক্ৰায়নিক্স প্ৰয়োগ কৰি -১৫০ ডিগ্ৰী ছেণ্টিগ্ৰেডলৈ পৰ্যায়ক্ৰমে ধীৰ গতিৰে শীতলীকৰণ কৰি আনিলে সেই কলা বা অংগ সংক্ৰমণ মুক্ত হৈ পৰে। অদুৰ ভৱিষ্যতত ৰোগীয়া মানুহৰ বাবে এয়া এক আশীৰ্বাদ।

    ক্ৰায়নিক্সে খাদ্য সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰতো গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিব। মহাকাশ জীৱবিজ্ঞানৰ ক্ষেত্ৰখনত ইতিমধ্যে এই বিষয়ে ব্যাপক চিন্তা চৰ্চা আৰম্ভ হৈছে। কৃত্ৰিম শীতনিদ্ৰাৰ কোলাত ৰাখি ভৱিষ্যতে মহাকাশচাৰী সকলক দূৰ দূৰণিৰ গ্ৰহ গ্ৰহান্তৰলৈ পঠিওৱা সম্ভৱ হৈ পৰিব। ক্ৰায়'নিক্সে সহজ কৰি তুলিব মানুহৰ বাবে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড ভ্ৰমণ। ক্ৰায়'নিক্সে সম্ভৱ কৰি তোলা শীতনিদ্ৰাৰ কোলাত ঢলি পৰিয়েই হয়তো ভৱিষ্যতৰ মহাকাশচাৰী সকলে ঢাপলি মেলিব আমাৰ সৌৰজগত খনৰ পৰা আন এখন সৌৰজগতলৈ।