বিদ্যালয়ৰ পৰীক্ষা চলি আছে। ছাত্ৰজনে পৰীক্ষা দি ঘৰলৈ ঘুৰি অহাৰ পিছত সদায়ে মাকে সোধে: বোপা, তোমাৰ পৰীক্ষা কেনে হ'ল ? তুমি সকলোবোৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ কৰিব পাৰিলা নে ? পিছে ছাত্ৰজনো বৰ একাচেকা। মাকৰ প্ৰশ্নৰ একো উত্তৰেই নিদিয়ে। মাকৰ উপৰ্যুপৰি প্ৰশ্নত বিৰক্ত হৈ ছাত্ৰজনে ভাবিবলৈ ধৰিলে- কি কৰা যায় !!
পিছদিনা যথাৰীতি ছাত্ৰজন পৰীক্ষা দি ঘৰলৈ আহিল আৰু মাকৰো পুনৰ সেই একেই প্ৰশ্ন: আজি সকলো প্ৰশ্নৰ উত্তৰ ভালকৈ লিখিছানে ? ছাত্ৰজন নিশ্চুপ হৈয়েই ৰ'ল। পিঠিৰ পৰা স্কুলবেগটো নমাই বেগৰ ভিতৰৰ পৰা এখন বহী উলিয়াই মাকলৈ আগবঢ়াই দি ক'লে: তুমি প্ৰতিদিনেই পৰীক্ষা কেনে হৈছে জানিব বিচাৰা। সেয়ে আজি পৰীক্ষাৰ বহীখনকেই লৈ আহিছো। তুমি নিজেই চাই লোৱা !! মাকৰ অৱস্থা নক'লেও বুজিছে নিশ্চয়। এই ছাত্ৰজনেই আছিল পদার্থবিজ্ঞানৰ নোবেল পুৰষ্কাৰ বিজয়ী বিজ্ঞানী নীলচ ব'ৰ !
No comments:
Post a Comment