এৰা, সপোন বুলিয়েই ধৰকচোন। জোনবাইৰ বুকুত যেনিবা নামি আহিছে এজাক বৰষুণৰ টোপালবোৰ। দুৰ্বল মাধ্যাকৰ্ষণীয় আকৰ্ষণে হাতবাউলি নিমন্ত্ৰণ কৰা বৰষুণৰ টোপালবোৰ চুচুক চামাককৈ নামি আহিছে জোনবাইৰ বুকুলৈ। লাহে লাহে সিক্ত হৈ পৰিছে জোনৰ শুকান ধুলিময় মাটিবোৰ আৰু তাৰপিছত মাটিৰ ওপৰেৰে বাগৰি বাগৰি বৰষুণৰ পানীয়ে যেনিয়ে তেনিয়ে ঢাপলি মেলিছে একোটি খৰস্ৰোতা নিজৰাৰ দৰে। আৰু তাৰপিছত....। তাৰপিছত, ধৰক আপুনি সাৰ পাই গ'ল। জোনবাইৰ বৰষুণজাকো নোহোৱা হ'ল। একমূহুৰ্তৰ বাবে হ'লেও আপুনি আচৰিত হৈ পৰিব। হয়তো ভাবিবলৈ ধৰিব: আস, কি যে খেলিমেলি এই সপোনবোৰ !!!
সপোনৰ বৰষুণ জাক এক কাল্পনিক কাহিনী। বাস্তৱত এয়া সম্ভৱ নহয়। পিছে ধৰি লোৱা হ'ল, কোনোবা মহাকাশচাৰীয়ে জোনবাইৰ বুকুত এবটল পানী ঢালি দিলে। তেতিয়া কি হ'ব? বিজ্ঞানীসকলৰ মনতো এনে প্ৰশ্নই দোলা দি গৈছিল। বিভিন্ন গৱেষণামুলক অধ্যয়নৰ পিছত তেখেতসকলে প্ৰকাশ কৰিছে যে জোনবাইৰ বুকুত পানী কেতিয়াও জুলীয়া অৱস্থাত থাকিব নোৱাৰে। বায়ুমণ্ডল নথকা বাবে জোনবাইৰ বুকুত বায়ুমণ্ডলীয় চাপ নাই। যেতিয়া পানী জুলীয়া ৰূপত জোনবাইৰ পৰিবেশত ৰখা হয়, তেতিয়া পানীৰ জুলীয়া ধৰ্ম ধৰি ৰাখিব পৰা পানীৰ অনুৰ মাজৰ আন্তঃআনবিক ব্যৱধানৰ মান ক্ৰমে বাঢ়ি যায় আৰু মূহুৰ্ততে পানীৰ অনুবোৰ গেছীয় অৱস্থালৈ ৰূপান্তৰিত হয়। জোনবাইৰ বুকুত এনেদৰে মুক্ত ভাবে জুলীয়া অৱস্থাত ৰখা পানী তাপ প্ৰয়োগ নকৰাকৈয়ে বাস্পলৈ ৰূপান্তৰিত হয় বা উতলে। জোনবাইৰ বুকুত মুক্ত ভাবে ৰখা পানীৰ এই গেছীয় অৱস্থাত লগে লগে আন এটা পৰিঘটনা সংঘটিত হয়। গেছীয় অৱস্থাত পানীৰ অনুবোৰৰ পৃষ্ঠটান কমি যায় আৰু সেইবাবে পানীৰ অনুবোৰৰ পৃষ্ঠকালি বৃদ্ধি পায়। ফলস্বৰূপে পানীৰ অনুবোৰে ইয়াৰ ভিতৰত আবদ্ধ কৰি ৰখা উত্তাপখিনিও বিকিৰণ প্ৰক্ৰিয়াৰ দ্বাৰা এৰি দিয়ে আৰু মূহুৰ্তৰ ভিতৰতে পানীৰ গেছীয় অনুবোৰ গোট মাৰি ক্ষুদ্ৰাকৃতিৰ বৰফৰ কণালৈ ৰূপান্তৰিত হয়। বিজ্ঞানীসকলৰ মতে জোনবাইৰ দৰে বায়ুমণ্ডলহীন পৰিবেশত স্বাভাৱিক উষ্ণতাতেই পানী একে সময়তে চেঁচা হৈ গোট মাৰে আৰু উতলেও। জোনবাইৰ বুকুত মুক্ত ভাবে ৰখা পানী একে সময়তে দুটা বেলেগ বেলেগ ৰূপত অৰ্থাৎ বাস্প আৰু বৰফ দুয়োটা অৱস্থাতে থাকিব পাৰে। কিন্তু পানী জুলীয়া অৱস্থাত দীঘলীয়া সময় ধৰি পোৱাটো অসম্ভৱ।
No comments:
Post a Comment