বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সেই ধূসৰ সীমা ৰেখাডাল

প্ৰায় 13.75 বিলিয়ন বছৰ আগতে আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন সৃষ্টি হৈছিল এক মহা বিস্ফোৰণৰ জৰিয়তে। সেই মূহুৰ্তৰ পৰাই আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন নিৰবচিন্ন ভাৱে সম্প্ৰসাৰিত হৈ আহিছে। যদিও মহা বিস্ফোৰণৰ পিছতেই সম্প্ৰসাৰণ কিছু পৰিমাণে মন্থৰ হৈছিল, অজ্ঞাত পদাৰ্থৰ শক্তি বা "Dark Energy"ৰ উপস্থিতিৰ বাবে এই সম্প্ৰসাৰণ পুনৰ দ্ৰুত হৈ পৰে। বিজ্ঞানী সকলে গণনা কৰি উলিওৱা মতে মহা বিস্ফোৰণৰ মূহুৰ্তত সৃষ্টি হোৱা প্ৰথম পোহৰ কণা বা ফ'টনবোৰে ইতিমধ্যে প্ৰায় 46.5 বিলিয়ন আলোকবৰ্ষ দূৰত্ব অতিক্ৰম কৰিছে ! অৰ্থাৎ আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন বৰ্তমান 93 বিলিয়ন আলোকবৰ্ষলৈ প্ৰসাৰিত। তাত্বিক ভাৱে আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখনৰ বৰ্তমান পৰিসৰো ইমানেই। কিন্তু, আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন সম্প্ৰসাৰণশীল হোৱা হেতুকে প্ৰতিটো মূহুৰ্তত আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখনৰ আকাৰ বৃদ্ধি হ'বলৈ ধৰিছে। তেনে ক্ষেত্ৰত আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখনৰ সীমাৰেখা ক'ত বুলি সুধিলে ই এক উত্তৰবিহীন প্ৰশ্ন। বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ বিশালতাৰ ক্ষেত্ৰত আন এটা অসুবিধা হৈছে পোহৰৰ অতি লেহেমীয়া গতি !!! হয়, যদিওবা পোহৰে প্ৰতি ছেকেণ্ডত তিনি লাখ কিমি দূৰত্ব অতিক্ৰম কৰে, বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ বিশালতাৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত পোহৰৰ এই গতি অতি ধীৰ। ভাবকচোন- সূৰ্যৰ পিছতেই আমাৰ অতি ওচৰৰ নক্ষত্ৰ Proxima Centauri ৰ পৰা একাজলি পোহৰ আহি আমাৰ পৃথিৱীত পৰিবলৈ 4.2 বছৰ সময়ৰ প্ৰয়োজন ! পোহৰৰ এই দুৰ্বলতাৰ বাবেই আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখনৰ এক সীমিত অংশহে আমাৰ দৃষ্টিত ধৰা পৰে। এতিয়া এটা প্ৰশ্নই আপোনাক আমনি কৰিছে নিশ্চয়, এই যে 13.75 বিলিয়ন বছৰ আগতে সৃষ্টি হোৱা আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন 93 বিলিয়ন আলোকবৰ্ষ দূৰত্বলৈ ইমান কম সময়তে প্ৰসাৰিত হ'ল কেনেকৈ ? বিশেষ আপেক্ষিকতাবাদৰ মতে অধিক ঘনত্ব সম্পন্ন স্থানত পদাৰ্থকণাৰ গতি ধীৰ। আনহাতে ঘনত্ব কমাৰ লগে লগে পদাৰ্থকণাৰ গতিবেগো বৃদ্ধি হয়। কিন্তু যেতিয়া ঘনত্বৰ মান কমি গৈ প্ৰায় শূন্য হয়, তেতিয়া এই কথাটো প্ৰযোজ্য নহয়। প্ৰসাৰিত বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ ঘনত্বও চকুৰে নেদেখা দূৰত্বত অতি কম হোৱা বাবে সেই দূৰত্বত পদাৰ্থকণাবোৰে অকল্পনীয় বেগত গতি কৰে আৰু সেই বাবেই আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন ইমান বিশাল। কিন্তু আমি কেতিয়াও এই বিশাল বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখনৰ স্বৰূপ দৰ্শন কৰিব নোৱাৰিম, কাৰণ পোহৰে এই বিশাল বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখনৰ কোনোবা অজানতিমুলুকৰ খবৰ আমাক কেতিয়াও দিব নোৱাৰে। আধুনিক বিজ্ঞানে আমাক দিয়া আটাইতকৈ শক্তিশালী দূৰবীন যন্ত্ৰৰ সহায়ত আমি বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ যলৈকে দেখা পাওঁ, সেই স্থানলৈ আমাৰ বাবে এইখন দৃশ্যমান বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড। তাৰপিছত..... তাৰপিছত আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সেই অদৃশ্য, ৰহস্যময় অংশ, যাৰ বতৰা আমাক পোহৰে কেতিয়াও আনি দিব পৰা নাই। থিক এইখিনিতেই আমি আঁকি লৈছো- আমাৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখনৰ এক অস্পষ্ট সীমাৰেখা ! সীমাৰ সিপাৰে আছে এক অন্য জগত, হয়তো যাৰ খবৰ আমি কেতিয়াও নেপাম !!!