কাশ্মীৰক কেন্দ্র কৰি ভাৰত আৰু পাকিস্তানৰ মাজত কেইবাখনো যুদ্ধ হৈছে। পাৰমাণবিক যুদ্ধৰ বাবে শক্তিশালী এই দুই দেশৰ মাজৰ সংঘাতে দুয়োখন দেশৰ ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিক দিশবোৰ অস্থিৰ কৰাৰ লগতে সমগ্ৰ দক্ষিণ পূৱ এচিয়াকো প্ৰভাৱিত কৰিছে। কিন্তু কাশ্মীৰক লৈ ভাৰত আৰু পাকিস্তানৰ মাজত চলি অহা এই সংঘাতৰ মূল কাৰণ কি?
দৰাচলতে ১৯৪৭ চনৰ আগষ্ট মাহত ভাৰত আৰু পাকিস্তানে স্বাধীনতা পোৱাৰ আগৰে পৰাই কাশ্মীৰক লৈ বিতর্কৰ সূচনা হৈছিল। বৃটিছ সকলে ''ইণ্ডিয়ান ইণ্ডিপেণ্ডেঞ্চ এক্ট'' নামৰ এখন আইনৰ আধাৰত ভাৰতক দ্বিখণ্ডিত কৰাৰ পৰিকল্পনা তৈয়াৰ কৰি কাশ্মীৰী সকলক তেওঁলোকৰ ইচ্ছানুযায়ী ভাৰত অথবা পাকিস্তান যিকোনো এখন ৰাষ্ট্রত যোগ দিবলৈ আহ্বান জনাইছিল। কাশ্মীৰৰ সেইসময়ৰ হিন্দু মহাৰজা হৰি সিঙে সম্পূৰ্ণ স্বাধীনতা বিচাৰিছিল অন্যথা ভাৰতৰ অংগৰাজ্য হিচাবে থকাৰ পোষকতা কৰিছিল।। অানহাতে পশ্চিম জম্মু আৰু গিলগিটৰ মুছলমান সকলে পাকিস্তানত যোগ দিয়াৰ ইচ্ছা কৰিছিল।
অৱশেষত মহাৰজা হৰি সিঙে সিদ্ধান্ত লৈছিল যে তেওঁ স্বাধীন ভাৱে থাকিব আৰু এই সিদ্ধান্ত মৰ্মে তেওঁ ভাৰত আৰু পাকিস্তানৰ লগত কাশ্মীৰ সম্পৰ্কে এক স্থিতাৱস্থাৰ চুক্তিত স্বাক্ষৰ কৰিছিল। পাকিস্তানেও সেই চুক্তিত স্বাক্ষৰ কৰিছিল। কিন্তু বিশ্বাসঘাটক পাকিস্থানে ১৯৪৭ চনৰ অক্টোবৰ মাহত পাখতুন জনজাতীয় লোক আৰু সাধাৰণ পোচাক পৰিহিত পাক সেনা লৈ মহাৰাজ কাশ্মীৰ আক্ৰমন কৰে। যুদ্ধৰ বাবে প্ৰস্তুত নথকা মহাৰাজ হৰি সিঙে উপায়হীন হৈ ভাৰতৰ অংগৰাজ্য হৈ থকাৰ প্ৰস্তাৱেৰে বিশেষ চুক্তিত স্বাক্ষৰ কৰি ভাৰতৰ সামৰিক সাহায্য বিচাৰে। ১৯৪৭ চনৰ ২৬ অক্টোবৰ তাৰিখে হৰি সিঙে ভাৰতত অন্তৰ্ভুক্তিৰ বাবে ভাৰতৰ লগত চুক্তি স্বাক্ষৰ কৰে। পিছদিনা অৰ্থাৎ ২৭ অক্টোবৰ তাৰিখে গভর্নৰ জেনেৰেল লর্ড মাউণ্টবেটেনে সেই চুক্তি অনুমোদন কৰে। তাৰ ফলত কাশ্মীৰ ভাৰতৰ বৈধ অংগৰাজ্য হৈ পৰে। ইয়াৰ লগে লগে পাকিস্থানৰ পৰা কাশ্মীৰ উদ্ধাৰ কৰিবলৈ ভাৰতীয় সেনাই পাক অনুপ্ৰৱেশকাৰী সকলৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ ঘোষণা কৰে আৰু ১৯৪৭ চনত আৰম্ভ হয় ১৪ মাহ ধৰি ভাৰত আৰু পাকিস্তানৰ মাজৰ প্ৰথমখন যুদ্ধ। নীতিগত ভাবেই এই যুদ্ধৰ বাবে পাকিস্থানেই জগৰীয়া। এই যুদ্ধত ভাৰতীয় সৈন্যৰ আক্ৰমণত তিষ্টিব নোৱাৰি পাকিস্থানৰ অনুপ্ৰৱেশকাৰীবোৰ ফৰিং ছিটিকা দিয়ে।
১৯৪৮ চনত জম্মু-কাশ্মীৰ সম্পর্কে ভাৰত চৰকাৰে শ্বেতপত্রত ঘোষণা কৰে যে ভাৰতৰ লগত কাশ্মীৰৰ অন্তৰ্ভূক্তি বৈধ আৰু কাশ্মীৰ ভাৰতৰ অংগৰাজ্য। একেদৰে জাতিসংঘৰ নিৰাপত্তা পৰিষদতো ১৯৪৮ চনত ভাৰতে দেশ বিভাজনৰ সময়তেই বৃটিছসকলে বনাই যোৱা "ইণ্ডিয়ান ইণ্ডিপেণ্ডেঞ্চ এক্ট''ৰ আধাৰত কাশ্মীৰৰ প্রসংগটো উত্থাপন কৰে। জাতিসংঘৰ পৰিষদত সেই অনুসৰি শান্তি চুক্তি তৈয়াৰ কৰি দুয়োখনক দেশক স্বাক্ষৰ কৰোৱাই ৪৭ নম্বৰ প্রস্তাৱৰ জৰিয়তে কাশ্মীৰত গণভোট, কাশ্মীৰৰ পৰা পাকিস্তানী সেনা প্রত্যাহাৰ আৰু ভাৰতৰ সামৰিক উপস্থিতি ন্যূনতম পর্যায়লৈ কমাই অনাৰ আহ্বান জনোৱা হয়। নিৰাপত্তা পৰিষদে ১৯৪৮ চনৰ সেই সভাতেই পাকিস্থানক কাশ্মীৰৰ এক তৃতীয়াংশ (গিলগিট, বাল্টিস্থান আৰু আজাদ কাশ্মীৰ) আৰু বাকী অংশৰ (সমগ্ৰ কাশ্মীৰ উপত্যকা, জন্মু আৰু লাডাখ) অধিকাৰ ভাৰতক প্ৰদান কৰি দুয়োদেশৰ মাজত কাশ্মীৰ সমস্যাৰ সমাধান হ'ব পৰাকৈ এক সীমা নিৰ্ধাৰণ কৰি দিয়ে। এই সীমাৰেখা ডালক UN Ceasefire Line, 1949 বোলা হয়। পিছলৈ ১৯৭২ চনৰ ছিমলা চুক্তিৰ (Simla Agreement) পিছৰ পৰা এই সীমা ৰেখাডালক Line of Control বা LOC বুলি জনা যায়। ভাৰতে সদায়ে এই চুক্তি আৰু নিয়ন্ত্ৰণ ৰেখাক সন্মান জনাই আহিছে।
১৯৪৮ চনত জাতিসংঘৰ নিৰাপত্তা পৰিষদৰ চুক্তি অনুসৰি কাশ্মীৰত যুদ্ধবিৰতি বলবৎ হয় আৰু ভাৰতে এই চুক্তি অনুসৰি কাশ্মীৰত সামৰিক শক্তি কমাই আনে। কিন্তু পাকিস্তানে চুক্তি উলংঘা কৰি সেনা প্রত্যাহাৰ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে।
আনহাতে ১৯৬২ চনত চীনে ভাৰত আক্ৰমণ কৰি কাশ্মীৰৰ এটা অংশৰ নিয়ন্ত্রণ নিজৰ হাতলৈ নিয়ে।তাৰ পিছৰ বছৰ অৰ্থাৎ ১৯৬৩ চনত পাকিস্তানে কাশ্মীৰৰ ট্রান্স-কাৰাকোৰাম অঞ্চলটি চীনক বন্ধুত্বৰ চিন স্বৰূপে এৰি দিয়ে। তেতিয়াৰ পৰাই কাশ্মীৰৰ নিয়ন্ত্রণ পাকিস্তান, ভাৰত আৰু চীন, এই তিনিওখন দেশৰ মাজত ভাগ হৈ গৈছে। পৰবৰ্তী সময়ত ভাৰত পাকিস্তানৰ মাজত ১৯৬৫ চনত আৰু ১৯৭১ চনত আন দুখন যুদ্ধ হয়। প্ৰতিখন যুদ্ধতেই মুখ থেকেচা খোৱাৰ পিছতো অতি নিৰ্লজ্জ ভাবে পাকিস্থানে জাতিসংঘৰ নিৰাপত্তা পৰিষদৰ চুক্তিক অৱমাননা কৰি নিয়ন্ত্ৰণ ৰেখা পাৰ হৈ ভাৰতৰ ওপৰত আক্ৰমণ কৰি আহিছে। বাবে বাৰে পাকিস্থানে চুক্তি উলংঘা কৰি ভাৰতৰ বিভিন্ন স্থানত উগ্ৰপন্থীৰ দ্বাৰা অশান্তি বিয়পোৱাৰ চেষ্টা কৰি আহিছে। সীমান্তত অপ্ৰৰোচিতভাৱে গুলীবৰ্ষণ কৰিছে।
ইয়াৰ পিছত ১৯৮৪ চনত পাকিস্থানে পুনৰ ভাৰতক চিয়াচেন হিমবাহ এলেকাৰ দিশত আক্ৰমণ কৰে। ভাৰতীয় সৈন্যই এই আক্ৰমণ প্ৰতিহত কৰে। ইয়াৰ পিছত আকৌ ১৯৯৯ চনত পাকিস্তানে সন্ত্ৰাসবাদীৰ সহায়ত কাৰ্গিলত অনুপ্ৰৱেশ কৰি ভাৰতক অস্থিৰ কৰাৰ চেষ্টা কৰে। ভাৰতীয় সেনাৰ আক্ৰমণত পাকিস্থানে পুনৰ ছত্ৰভংগ দিয়ে।
পাকিস্থানে কাশ্মীৰত অশান্তিৰ বীজ সিঁচিবলৈ বা ধৰ্মীয় অনুকম্পাৰে কাশ্মীৰৰ জনসাধাৰণক পৰিচালিত কৰিবলৈ বাৰম্বাৰ চেষ্টা কৰি আহিছে। পাকিস্থানৰ এনে ধৰণৰ কাৰ্যকলাপে যে তেওঁলোকক বিশ্ববাসীৰ সন্মুখত লজ্জানত কৰিছে তালৈ তেওঁলোকৰ ভ্ৰূক্ষেপ নাই। বৰং তেওঁলোকে সন্ত্ৰাসবাদী পুহি এনে অনৈতিক কাৰ্যবোৰ কৰি আহিছে অহৰহ। আজি বিশ্বত পাকিস্থানৰ চিনাকী সন্ত্ৰাসবাদৰ কাৰখানা বুলি। একে সময়তে বৃটিছৰ পৰা স্বাধীনতা লাভ কৰা দুখন দেশ ভাৰত আৰু পাকিস্থানৰ মাজত বিকাশৰ আকাশ পাতাল পাৰ্থক্য। ভাৰতৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ বাগৰ কৰি, সন্ত্ৰাসবাদক ভৰণ পোষণ দি অৰ্থনৈতিক কাঠামো বিধস্ত হৈ পৰা পাকিস্থান আজি আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় ঋণৰ বোজা লৈ ভাৰাক্ৰান্ত। তথাপি ৰাজনৈতিক মুনাফা লুটিবলৈ পাকিস্থান চৰকাৰে অবৈধ আৰু অনৈতিক বুলি জানিও কাশ্মীৰৰ প্ৰংসগটোত সাৰ পানী যোগাই আছে।
পাকিস্থানৰ ভাৰত বিৰোধী চক্ৰটোৱে বুজা উচিত যে কাশ্মীৰ ভাৰতৰ অবিচ্ছেদ্য অংগ আৰু সদায়েই হৈ থাকিব। ভাৰতৰ অংগৰাজ্য কাশ্মীৰৰ ভিতৰত কেৱল ভাৰতৰ আধিপত্য চলিব। ভাৰতৰ আভ্যন্তৰীন বিষয়বোৰত চকু দিয়াতকৈ বা পাৰমানৱিক আক্ৰমণৰ ধমকি দিয়াতকৈ পাকিস্থানে নিজৰ আভ্যন্তৰীন বিষয়বোৰত চকু দিয়ক। পাকিস্থানে বুজা উচিত যে ভাৰতবৰ্ষৰ বেলিষ্টিক মিছাইলৰ সন্মূখত পাকিস্থান অতি নগন্য। মাত্ৰ কেইটামান মূহুৰ্তৰ ভিতৰত বিশ্বৰ মানচিত্ৰৰ পৰা পাকিস্থান নিঃচিহ্ন হৈ যাব। ভাৰতৰ এণ্টি নিউক্লিয়াৰ মিছাইলে পাকিস্থানৰ পাৰমানৱিক বোমাক পাকিস্থানৰ আকাশতে বিধস্ত কৰি পাকিস্থানৰ মাটিতেই তেজস্ক্ৰিয় বিকিৰণ ঘটাই মহা বিনাশ আনিব পাৰে। ভাৰতৰ শক্তিশালী ৰাডাৰে পাকিস্থানৰ মিছাইল পাকিস্থানৰ লঞ্চ পেডতেই চিনাক্ত কৰি তাক ধ্বংস কৰাৰ বাবে বেলিষ্টিক মিছাইল পঠিয়াব পাৰে। ভাৰতবৰ্ষৰ লগত শত্ৰুতা ত্যাগ কৰি পাকিস্থানে ভাৰতৰ ভাল প্ৰতিবেশী হিচাবে থকাৰ বাবে প্ৰস্তুত হোৱাই পাকিস্থানৰ একমাত্ৰ পথ।
🇮🇳 🇮🇳 জয় হিন্দ ! 🇮🇳 🇮🇳
No comments:
Post a Comment