ইতিহাসৰ পাতত জুইৰ আদিমতম ব্যৱহাৰ

নিসন্দেহে জুইৰ ব্যৱহাৰে আমাক সভ্যতাৰ বাটত খোজ দিবলৈ শিকাইছিল। জুইৰ ব্যৱহাৰ শিকাৰ পিছৰ পৰাই মানুহে (মানুহৰ পূৰ্বপুৰুষে) বাস্তবিকতে খাদ্য সেকি বা পুৰি খাবলৈ লৈছিল। ক্ৰমান্বয়ে তেওঁলোকে শিকিছিল যে নিশাৰ অন্ধকাৰ নাশিবলৈ জুইৰ আৱশ্যক। একেদৰেই তেওঁলোকে বুজি উঠিছিল যে জুইকুৰা দীৰ্ঘ সময়ৰ বাবে ধৰি ৰাখিবলৈ ইন্ধনৰ প্ৰয়োজন। অৰ্থাৎ তেওঁলোকে পৰ্যায়ক্ৰমে জুই একুৰা নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ শিকিলে। লাহে লাহে আমাৰ পূৰ্বপুৰুষ সকলে বন্য জন্তুৰ আক্ৰমণৰ পৰা ৰক্ষা পৰিবলৈ অথবা কৃষিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় একোখন ক্ষেত্ৰ মুকলি কৰিবলৈ হাবি জংঘল পুৰিবলৈ জুইৰ ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ শিকে। তেওঁলোকে দেখিছিল যে জুয়ে পোৰা মাটি কঠিন হয়। সেই পৰ্যবেক্ষণে তেওঁলোকক অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল মাটিৰ পাত্ৰ গঢ়িবলৈ। এনেদৰে ক্ৰমান্বয়ে আমাৰ পূৰ্বপুৰুষ সকল সভ্যতাৰ জখলাৰে বগাই কাৰিকৰী দিশতো পাৰ্গত হৈ পৰিছিল। পিছলৈ ধাতুৰ আৱিষ্কাৰ হোৱাত, জুইৰ ব্যৱহাৰ দুগুণে চৰিল। তেওঁলোকে জুইৰ সহায়ত ধাতু গলাবলৈ শিকে আৰু ধাতুৰ অস্ত্ৰৰ লগতে বিভিন্ন পাত্ৰ আদি তৈয়াৰ কৰিবলৈ শিকে। শেহতীয়াকৈ প্ৰকাশিত Journal of Human Evolution নামৰ গৱেষণা গ্ৰন্থখনত বিজ্ঞানী সকলে প্ৰকাশ কৰা মতে প্ৰায় 2.8 মিলিয়ন বছৰ আগতে হোমো গণ (Genus- Homo)ৰ অন্তৰ্গত Homo habilis নামৰ আমাৰ পূৰ্বপুৰুষ সকলে সৰ্বপ্ৰথম জুইৰ বিষয়ে জ্ঞাত হৈছিল। কিন্তু 1.9 মিলিয়ন বছৰ আগেয়ে Homo erectus নামৰ আমাৰ পূৰ্বপুৰুষ সকলেহে জুইৰ প্ৰথম ব্যৱহাৰ শিকিছিল। আজিৰ পৰা প্ৰায় 1.5 মিলিয়ন বছৰ আগৰ Homo antecessor সকলে জুইৰ ব্যৱহাৰ কিছু বিস্তৃত ভাবে শিকিছিল আৰু 1.2 মিলিয়ন বছৰ আগতে মানুহ বা Homo sepiens সকল জুইৰ ব্যৱহাৰত পাকৈত হৈ পৰিছিল।