যেতিয়া জোনবাই আমাৰ আকাশৰ পৰা হেৰাই যাব !!

জোনবাইৰ মহাকৰ্ষণৰ বাবে আমাৰ সাগৰ-মহাসাগৰবোৰত জোৱাৰ ভাটাৰ সৃষ্টি হয় বুলি আমি সকলোৱে জানো। পিছে এই জোৱাৰ ভাটাবোৰৰ বাবেই আমাৰ পৰা আঁতৰি যাবলৈ ওলাইছে আমাৰ মৰমৰ জোনবাই জনী ! আচৰিত হ'লেও এইয়াই সত্য। মহাকৰ্ষণ বলে সদায় পদাৰ্থবোৰৰ মাজত ক্ৰিয়া কৰি থাকে। এই বলৰ মান পদাৰ্থৰ ভৰ আৰু পদাৰ্থবোৰৰ মাজৰ দূৰত্বৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। জোৱাৰৰ সময়ত সমূদ্ৰৰ জলপৃষ্ঠৰ উচ্চতা বাঢ়ে। কানাডাৰ ফান্দি উপকুলত জোৱাৰৰ সময়ত সমূদ্ৰ পৃষ্ঠত 54 ফুট পৰ্যন্ত ওখ ঢৌৰ সৃষ্টি হয়। তেনে সময়ত এনে উচ্চতালৈ উঠি অহা ঢৌৱে পৃথিৱী আৰু চন্দ্ৰৰ মাজৰ মহাকৰ্ষণীয় বলক প্ৰভাৱিত কৰে। তদুপৰি গতিশীল পৃথিৱীৰ সমূদ্ৰত এনে ঢৌবোৰেও এক বিশেষ দিশত বল প্ৰয়োগ কৰে। এই দুই পৰিঘটনাৰ ফলত জোনবাইৰ কক্ষপথ পৃথিৱীৰ পৰা প্ৰতি বছৰে 3.78 ছেমি কৈ আঁতৰি গৈ আছে। এনেদৰে ক্ৰমান্বয়ে জোনবাইৰ কক্ষপথ পৃথিৱীৰ পৰা আঁতৰি গৈ থকা বাবে কেই বিলিয়ন মান বছৰ পিছত জোনবাই পৃথিৱীৰ মাধ্যাকৰ্ষণীয় প্ৰভাৱৰ পৰা সম্পূৰ্ণ মুক্ত হৈ পৰিব আৰু জোনবাই শুক্ৰ গ্ৰহৰ দিশে ধাৱমান হ'ব। যদিহে সেই সময়চোৱালৈ মানুহ গামা ৰশ্মি বিকিৰণ, মহাজাগতিক সংঘৰ্ষ বা আন কোনো দুৰ্যোগৰ কবলত পৰি ধ্বংস হৈ নাযায়, পৃথিৱীৰ বাসিন্দা হিচাপে আমাৰ উত্তৰপূৰুষে জোনবাইক বেজী এটা খোজা সাধুকথা বোৰ ইতিহাসৰ অন্তৰ্গত বিষয়বস্তু হৈ পৰিব।