চুলি কটা চেলুন আৰু এটা পুথিভঁৰাল

 

মোৰ জীৱনত কিতাপ পঢ়া বিষয়টো ভাল লগা কামবোৰৰ ভিতৰত উল্ল্যেখযোগ্য এটা দৈনন্দিন কামেই আছিল। কলেজীয়া দিনবোৰত তেজপুৰ জিলা পুথিভঁৰালত ঘন্টাৰ পিছত ঘন্টা কিতাপবোৰৰ মাজত থাকি হৃদয় চুই যোৱা শাৰীবিলাক টুকি অনা, দৰং কলেজৰ লাইব্ৰেৰী আৰু পিছলৈ গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ লাইব্ৰেৰীত পুৰণি জাৰ্নালবোৰৰ মাজত নিজকে আৱদ্ধ কৰি ৰাখি প্ৰয়োজনীয় কথাবোৰ  লিখি অনা সেই দিনবোৰৰ মাদকতা আজিও মনত সজীৱ হৈ আছে। 

কৰ্মৰ অজুহাতেই হওক বা আজৰি সময় কটোৱাৰ বাবেই হওক, হাতলৈ মবাইল ফোনটো আহি পৰাৰ পিছত অজানিতেই মোৰ কিতাপ পঢ়া অভ্যাসটো ক্ৰমশঃ স্তিমিত হৈ আহিল। ফলস্বৰূপে মগজুৰ বৌদ্ধিক কচৰৎ কমি গৈ শেষত এনে এটা পৰিস্থিতি পালেগৈ যে সৃষ্টিশীলতাই বাট বিচাৰি নোপোৱা হ'ল। বুকুত কুঠাৰ মাৰিলেও কলমৰ আগেৰে শব্দ এটা বিচাৰি উলিয়াব নোৱাৰা এজন মানুহ হৈ পৰিলোগৈ মই। অৱশ্যে ইয়াৰ পৰিত্ৰাণ স্বৰূপে মোৰ মন-মগজুক সংপৃক্ত কৰাৰ বাবে চেগাচোৰোকাকৈ হ'লেও বাচি বাচি কিতাপ পঢ়াৰ অভ্যাসটো পুনৰ ওভটাই আনিছোঁ।

"চেভিং ক্ৰিম" অথবা "আফটাৰ চেভ"ৰ গোন্ধৰ লগতে কেঁচিৰ "কিচ কিচ" যান্ত্ৰিক শব্দবোৰে আমাৰ মনলৈ চুলি কটা চেলুনৰ ধাৰণা এটিকেই আনি দিয়ে। কিন্তু ২০১৫ চনত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰা তামিলনাডুৰ প'ন মাৰিয়াপ্পান নামৰ লোকজনৰ চেলুনখনে আপোনাৰ মনত চেলুনৰ এখন নতুন ছৱিহে তুলি ধৰিব। তামিলনাডুৰ পোর্ট চিটিৰ অন্তৰ্গত টুটিকুৰিন (থুটুকুৰিন) অঞ্চলত অৱস্থিত এই চেলুনখনৰ গৰাকী ৩৮ বছৰীয়া প'ন মাৰিয়াপ্পানৰ শিক্ষাগত অৰ্হতা ৮ম শ্রেণী পর্যন্ত। আৰ্থিক দুৰাৱস্থাৰ বাবে ১৯৯৬ চনত ৮ম শ্ৰেণীতেই স্কুলীয়া শিক্ষা আধাতে এৰি ২০১৫ চনলৈ প্ৰায় ১৮ বছৰ ধৰি তামিলনাডুৰ বিভিন্ন স্থানত নানা ধৰণৰ কামত নিজকে নিয়োজিত কৰি পেটৰ ভাত মুঠি মোকলাই আহিছিল।

২০১৫ চনত তেওঁ চুলি কটা কাম কৰিবলৈ এখন চেলুন আৰম্ভ কৰে। ৮ম শ্ৰেণীলৈ পঢ়া এই লোকজনৰ কিন্তু কিতাপ পঢ়াৰ আগ্রহ অতুলনীয়। ছচিয়েল মেডিয়াৰ ধামখুমিয়াত ক্ৰমে হেৰাই যাব ধৰা কিতাপ পঢ়াৰ অভ্যাস স্থানীয় লোকৰ মাজত ঘূৰাই আনিবলৈ তেওঁ নিজৰ চেলুনখনৰ ভিতৰতেই গঢ়ি তুলিছে এটি লাইব্ৰেৰী। প্রথমে তেওঁ মাত্র ১০ খন কিতাপেৰেই মিনি লাইব্রেৰীটো আৰম্ভ কৰে। লাইব্ৰেৰীটো গঢ়ি তোলাৰ ফলত গ্রাহক সকলেও চেলুনখনত কিছু "কোৱালিটি টাইম" কটাব পাৰিছিল। নিজৰ পাল পৰালৈ অপেক্ষা কৰাৰ বিৰক্তিকৰ সময়বোৰ গ্ৰাহক সকলেও হাতত একোখন কিতাপ লৈ সুন্দৰকৈ পাৰ কৰিছিল। তদুপৰি কিতাপ পঢ়া গ্ৰাহক সকলক তেওঁ ৩০ শতাংশ ৰেহাই মূল্যতো চুলি কাটি দিয়ে।

লাহে লাহে মাৰিয়াপ্পানৰ লাইব্ৰেৰীত কিতাপৰ সংখ্যা বাঢ়ি আহিবলৈ ধৰিলে। ২০১৫ চনত ১০ খন কিতাপেৰে শুভাৰম্ভ কৰা এই মিনি লাইব্ৰেৰীটোত বৰ্তমান প্ৰায় ১০০০ খন গ্ৰন্থ আছে। মাৰিয়াপ্পানৰ চেলুনৰ বেৰত বিখ্যাত ব্যক্তি সকলৰ অনুপ্ৰেৰণামূলক বাণীসমূহ লিপিবদ্ধ কৰি ৰখা হৈছে। নৱ প্ৰজন্মৰ মাজত কিতাপ পঢ়াৰ অভ্যাস গঢ়ি তোলাৰ বাবে মাৰিয়াপ্পানৰ এই প্রচেষ্টাক প্ৰসংশা কৰি তামিলনাডুৰ বিভিন্ন সাংসদ পত্ৰই সংবাদ পৰিবেশন কৰিছে। তামিলনাডু পাব্লিক লাইব্রেৰীৰ কর্মকর্তা সকলৰ উপৰিও কিছুদিন আগত ভাৰতৰ প্ৰধান মন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদী ডাঙৰীয়াইয়ো মাৰিয়াপ্পানৰ চেলুন তথা মিনি লাইব্ৰেৰীটোৰ বাবে তেওঁক ভূয়সী প্ৰশংসা কৰে। 

মাৰিয়াপ্পানৰ চেলুনৰ লগত সংলগ্ন মিনি লাইব্ৰেৰীটোৱে কিতাপ পঢ়াৰ আন্দোলনক নিশ্চিত ভাবে এক নতুন মাত্ৰা প্ৰদান কৰিছে। বৰ্তমান সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষৰ লগতে আমাৰ অসমতো গঢ় লৈ উঠিছে কিতাপ পঢ়াৰ এক সুকীয়া আন্দোলন। গঢ় লৈ উঠিছে ৰাজপথত দাঁতিয়ে দাঁতিয়ে "পদপথৰ পুথিভঁৰাল"।

আৱাল, বৃদ্ধ, বালক,বনিতাৰ বৌদ্ধিক বিকাশৰ কথা চিন্তা কৰি গাঁৱে ভূঞে পথৰ দাঁতিতেইই স্থাপন কৰা হৈছে চাৰিবেৰ নথকা উন্মুক্ত সৰু সৰু পুথিভঁৰালবোৰ। পথিকে নিজৰ পচন্দ অনুসৰি যিকোনো এখন কিতাপ সংগ্ৰহ কৰি পথৰ কাষতেই অধ্যয়ন কৰিব পাৰে পদপথৰ এই পুথিভঁৰালত। নিসন্দেহে এয়া আশাৰ বতৰা।